Als Japan in 1942 Nederlands-Indië bezet, moet zijn vader als dwangarbeider werken aan de Birmaspoorweg. De Japanners zetten Europeanen gevangen in interneringskampen. De 150.000 Indische Nederlanders, onder wie Hugo's moeder, laten ze aan hun lot over. Deze "buitenkampers" voelen zich erg onveilig. Aan de ene kant maken de Japanners hun het leven vaak moeilijk en aan de andere kant voelen ze zich bedreigd vanwege hun band met Nederland. De moeder van Hugo moet met haar jonge zoontje in Soerabaja zien te overleven. Na de oorlog keert Hugo's vader terug. In 1947 overlijdt de verzwakte Hugo. Met de andere kinderen die het echtpaar inmiddels heeft gekregen, vertrekt het gezin naar Nederland. Deze kist met Hugo's spulletjes blijft jarenlang voor iedereen gesloten. Als zijn broers en zussen uiteindelijk na de dood van hun ouders deze kist samen openmaken, vinden ze het verloren leven van Hugo.