De SD gebruikt het gebouw als kantoor en als gevangenis. De fanatieke medewerkers zijn berucht om de brute verhoormethoden en de volstrekte willekeur waarmee ze opereren.

Talloze (verzets)mensen worden in het Scholtenhuis vernederd, geslagen en gemarteld. Het statige gebouw is gehaat en boezemt angst in. Hier moet je niet komen. Het is het voorportaal van de hel. In het laatste oorlogsjaar wordt de situatie nog grimmiger en gewelddadiger. SD’ers die eerder in het zuiden hebben huisgehouden, voegen zich bij de medewerkers van het Scholtenhuis. Ook Amsterdamse politieagenten die zich eerder hebben uitgesloofd bij het arresteren van joden, vinden hun weg naar het noorden. In het wilde weg worden mensen doodgeschoten. Moord is aan de orde van de dag..

Als de SD’ers uit het Scholtenhuis vlak voor de bevrijding van Groningen in 15 april 1945 naar Schiermonnikoog vluchten, met in hun kielzog Nederlandse collaborateurs, gaat de vlag mee.  Het plan is om vandaar naar Duitsland te ontkomen. Maar een paar maanden later worden ze in Zoutkamp gearresteerd. De bezittingen van de bezetters gaan in vlammen op. De gehate SS-vlag blijft bewaard.

De vlag belandt vervolgens op de zolder van eilander Willem van der Geest, die met vriend Bauke Henstra afspreekt het dundoek na zijn overlijden naar Groningen terug te brengen. 66 jaar na de bevrijding, in 2011 overhandigt  Henstra de vlag aan het Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen.