Waarom deze tentoonstelling

Er is al veel bekend over de Tweede Wereldoorlog. Weinig mensen weten echter dat er ruim 10.000 mensen zijn gegijzeld tussen 1940 en 1945. Mannen, vrouwen en zelfs kinderen: gevangen gezet of gedood, veelal uit zinloze wraak of als pressiemiddel om de rest van Nederland in toom te houden. Naar schatting zijn 1.700 tot 1.800 mensen overleden als gevolg van de gijzelingen. Een groot deel van hen is geëxecuteerd, ook overleefden veel mensen de slechte leefomstandigheden in de kampen niet of overleden na terugkeer door verzwakking en ondervoeding. Een enkeling pleegde zelfmoord.

De gijzelaars zaten in Nederland in de kampen Amersfoort, Beekvliet (Sint-Michielsgestel), Haaren, Ruwenberg (Sint-Michielsgestel), Schoorl, Vught, en Westerbork. Een deel van hen werd ondergebracht in de Duitse kampen Buchenwald en Ravensbrück of het Oostenrijkse kamp Mauthausen.

Op deze site wordt aan de hand van 6 verzetsacties die aanleiding waren voor daaropvolgende represaillemaatregelen van de Duitsers stilgestaan bij de diversiteit en het leed van alle gijzelaars in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast is er aandacht voor de verschillende groepen gijzelaars, variërend van mensen die uit voorzorg werden gegijzeld tot aan mensen die willekeurig zijn opgepakt of gedood als represaillemaatregel na een verzetsactie.