Als hij na de oorlog wegens collaboratie met de nazi's wordt aangehouden, bekent Van Meegeren dat het doek niet door Vermeer, maar door hemzelf geschilderd is, net als een aantal andere als echt verkochte werken. Uit een diepgaand onderzoek blijkt dat hij zich langdurig heeft bekwaamd in het produceren van vervalsingen en daarmee miljonair is geworden. De aanklacht wordt veranderd van collaboratie in valsheid in geschrifte.

Van Meegeren wordt tot een jaar cel veroordeeld, maar voordat hij zijn straf heeft uitgezeten, overlijdt hij eind 1947 aan een hartaanval. Zijn diepste wens - beroemd worden - is uitgekomen, maar hij heeft er niet van kunnen profiteren. The New York Times heeft ooit deze fameuze kop aan hem gewijd: 'The man who swindled Göring'.