Het distributiesysteem is in het dagelijks leven een ingrijpend gevolg van de oorlogssituatie. In snel tempo komen steeds meer producten op rantsoen en zijn deze alleen verkrijgbaar tegen inlevering van distributiebonnen. De belangrijkste grondstoffen voor de textielindustrie zijn wol en katoen, die voor een groot deel uit het buitenland worden aangevoerd. Spoedig ontstaat er dan ook een kleding- en textielschaarste. Op 12 augustus 1940 gaat alle textiel definitief op de bon. In het begin van de maand hebben alle Nederlanders een textielkaart gekregen. Deze kaart geeft recht op honderd punten en mag naar eigen inzicht besteed worden.
