Het onderwijs verandert snel tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zo wordt het aantal uren Duits uitgebreid en worden NSB’ers als leraar aangesteld. De meeste scholen blijven in eerste instantie open, maar later in de oorlog sluiten veel scholen hun deuren, bijvoorbeeld omdat er geen verwarming meer is of omdat de bezetter de school vordert.
Joodse kinderen worden langzaam uitgesloten. Eerst worden zij uit hun klas gehaald, op aparte scholen gezet en uiteindelijk afgevoerd naar de concentratie- en vernietigingskampen. Universiteiten blijven ook open, maar in 1943 moeten de studenten een loyaliteitsverklaring aan de bezetter tekenen. Het overgrote merendeel doet dit niet en duikt onder.
